Jean-Philippe Rameau 1683 – 1764

Published on door AnneMarie17 reacties

Als de gelegenheid zich voor doet luister ik naar muziek. Thuis, in de auto ik heb bijna altijd de radio aan of luister op een andere manier muziek.

Staat de radio aan dan luister ik meestal met een half oor. Vaak herken ik muziek maar af en toe trekt een stuk net even iets meer aandacht dan de gebruikelijke achtergrond muziek. Vaak wil ik er dan vervolgens ook meer van weten. Bij dit pianostuk dacht ik J.S. Bach te herkennen. Veel van Bachs werken ken ik of heb het wel eens gehoord maar dit kon ik niet goed thuis brengen. Ken ik dit stuk nu wel of niet of is het helemaal geen Bach? De interesse was weer gewekt en de zoektocht begonnen.

Het bleek helemaal geen Bach te zijn maar van Jean-Philippe Rameau.
Jean Philippe Rameau 1683 – 1764 was Barokcomponist uit Dion, Frankrijk en tijdgenoot van Bach en Händel.
Naast organist was hij klavecinist, muziek pedagoog en een belangrijk muziek theoreticus. Zijn muziek theorie is de basis geworden voor de functionele harmonieleer.

Harmonieleer:
Rond 1600 ontstond de begeleide monodie (akkoordenbegeleiding onder een melodielijn) en het harmonisch denken (en horen) in akkoorden met betrekking tot de grondtonen. Jean-Philippe Rameau was de eerste theoreticus die de functionele harmonie beschreef, omstreeks 1722. Hij beschreef de harmonische functie van akkoorden. (Wikipedia)

Voor zover ik weet ken ik verder geen werken van Jean-Philippe Rameau maar donderdag 25 september 2019 was zijn 336e geboortejaar wat uitgebreid op Radio NPO-4 herdacht werd. Waarschijnlijk moet ik toch beter opletten.

Jean-Philippe Rameau, Pieces de clavecin, Allemande – Natalia Sokolovskaya piano

Een heel fijn Zwijmelweekend

Voor meer zwijmels kijk bij Melodyk.nl 

Waar gaat de reis naartoe? Bestemming bekend

Published on door AnneMarie44 reacties

Kort daarna kregen we bezoek van vrienden. Met hen hadden we de stedentrip naar Istanboel gemaakt en zij vertelden dat ze in oktober naar Iran op vakantie gingen. Net als wij hadden zij ook de Zijde Route van Joanna Lumley op tv gezien. Verblind door de pracht en praal van het land wilden ze Iran met eigen ogen gaan bekijken.
De echtgenoot reageerde direct, oohhh daar wil ik ook naar toe, we gaan met jullie mee. Uhh een reactie waar ik niet zo snel op gerekend had. Als iemand zijn beslissingen meerdere malen overdenkt is hij het wel. In dit geval was nadenken wel of niet te gaan onnodig en de reis binnen een mum van tijd geboekt.
Pffft, we gaan naar Iran op vakantie. Het voormalig Perzië van Sjah Mohammed Reza Pahlavi en zijn vrouw Farah Diba.

Het inlezen kon beginnen. Wat mag er mee, wat moet ermee? Moeten we inentingen halen, zijn er gebieden met malaria? Wat zijn de kledingvoorschriften? Hoelang is het vliegen, moeten we overstappen? Vakantie vieren is soms hard werken.
Van de kleding voorschriften werd ik een tikkeltje zenuwachtig.  Enkel handen en het gelaat van de dames mogen zichtbaar zijn, de hoofddoek was dus verplicht.
In sommige steden zijn de regels qua kledingvoorschriften iets minder streng maar dan nog is de hoofddoek verplicht en de heren niet in korte broek.
Vanuit de reisorganisatie worden tips gegeven hoe dit aan te pakken, maar ik merkte dat ik er toch wat onzeker van begon te worden.  Ineens lette ik  hier op islamitische vrouwen. Hoe zagen zij er uit?  Ik kreeg zelfs de neiging om de dames aan te spreken en te vragen mij wegwijs te maken in de gebruiken op het gebied van islamitische kleding.
De enige en beste optie om zekerheid te krijgen was contact met het reisbureau op nemen.

Ondertussen verergerde mijn twijfel niet alleen over de kleding maar ook de reisbestemming hield mij wakker. Vrienden en kennissen zijn wel wat gewend wat onze vakantiebestemmingen betreft maar Iran was voor veel mensen toch een brug te ver. Iran laat je links liggen, een eng land waar wij westerlingen niets te zoeken hebben.
Van verbaasde gezichten tot en met boze blikken werden ons toegeworpen bij het beantwoorden van de vraag waar dit jaar de reis naar toe zou gaan. Iran bleek te ver out of the box te zijn. Een positieve reactie van een wandelvriendin hielp mij weer met beide benen terug op de grond. Zij had Iran al eens bezocht en zij vond het een prachtig land, daarnaast waren de inwoners ontzettend aardig.
Het is misschien een keuze die niet iedereen zou maken maar wat wij weten, gezien en gehoord hebben lijkt het ons een mooi en interessant land. Als Mr. Trump zich een beetje rustig houdt en geen gekke dingen doet dan kunnen wij zonder problemen op vakantie.

P1190214 (Small)

Lees het hele verhaal van Waar gaat de reis naartoe?
Reislust
Grote reizen
Reisprogramma’s

Z.O.Z. Hang Massive – Hand-pan

Published on door AnneMarie20 reacties

Hang Massive of hand-pan. We zijn hem al eens vaker tegengekomen in blogland.
Na een hectische week zocht ik wat rust op You-tube. Groen geeft rust, misschien daarom dat ik nieuwsgierig werd naar de muziek achter het groene plaatje. Wat schertste mijn verbazing dat ik de Hang-Massive weer zag.  De rust in mijn brein was in ieder geval weer voorbij want hier wilde ik weer meer van weten.

Af en toe kom je op straat muzikanten tegen die de hand-pan bespelen. Meestal blijf ik staan en kom er niet voorbij, ik een poosje luisteren, zeker omdat het zo’n bijzonder instrument is.

Te bedenken dat de hand-pan pas in 2000 geïntroduceerd is in Bern. Ontwikkeld door Sabina Schärer en Felix Rohner uit Zwitserland.
Voor mijn gevoel was het een lokaal instrument uit een of ander exotisch land.

In het midden zit de basnoot, rondom de pan zitten 7 tot 8 harmonische noten.
Meestal worden er ritmische melodieën mee gespeeld. Ik heb tenminste nog nooit een lied of muziekstuk herkend als ik stond te luisteren.

Het ritme en geluid geven rust. Het enige wat je hoeft te doen is luisteren en kijken.

Hang Massive – Luminous Emptiness

Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij Melodyk.nl.

Een heel fijn zwijmelweekend

Waar gaat de reis naartoe? Reisprogramma’s

Published on door AnneMarie36 reacties

Zo sudderden we nog een tijdje door met onze vakantieplannen. Niet weten wat je wil, druk met andere zaken en het idee als je perse wilt is er op korte termijn altijd wel een vakantie te boeken.

Floortje Dessing kwam weer via de TV onze huiskamer binnen en Joanna Lumley had een documentaire/reisverslag over haar reis langs de historische zijderoute gemaakt. Joanna wilde een 16.000 km. lange reis richting China maken om de zijde industrie, die duizenden jaren geleden is ontstaan bij de oorsprong bekijken. Naarmate de zijde meer bekendheid begon te krijgen wilden alle hoven in het westen zijdestoffen om vorsten en hun gevolg in zijde te kunnen kleden.

Jaren geleden zijn we in China geweest waardoor de reis van Joanna onze nieuwsgierigheid aanwakkerde. De zijderupsen en industrie, die veel minder omvangrijk is als toen, hadden we destijds ook bekeken in China. De zijderoute prikkelde toen al onze fantasie en interesse.

Onvoorstelbaar hoeveel zijde vanuit China terecht kwam in Europa. Kosten nog moeite werden gespaard om de zijde naar Europa te halen. Een route die aan veel gevaren, ongemakken en ontberingen bloot stond maan ondanks dat duizenden jaren heeft bestaan.

Handelaren vertrokken vanuit China door Kazachstan, Kirgizië, Oezbekistan, Turkmenistan, Iran, Azerbeidzjan, Georgië, Albanië, Turkije, Italië rechtstreeks naar Venetië om hun goederen af te leveren. Landen, steden en bevolking langs de route pikten allemaal een graantje mee van de welvaart langs deze befaamde route. Joanna wilde de hele reis maken om te ontdekken hoe de route destijds geweest moest zijn.

Joanna startte vanuit Venetië in tegenovergestelde richting van de zijderoute. Door Turkije waar Istanbul aangedaan werd om over de Bosporus via de Zwarte zee richting de Kaspische Zee te varen.  De Bosporus herkenden we van een stedentrip jaren geleden. Turkije was toen nog een gematigd islamitisch land waar vooral Istanboel en de badplaatsen erg in trek waren. De Blauwe Moskee, de grote Bazaar, de Kruidenbazar, het Paleis van de Sultan en natuurlijk het bevaren van Bosporus was een belevenis op zich. Oude herinneringen kwamen weer boven en hoe we verbaasd waren geweest over de schoonheid van Istanboel en de vriendelijke mensen.
De Bosporus waren we helemaal van onder de indruk. Veerdiensten voeren af en aan van oost naar west en van noord naar zuid en daar tussendoor was het een komen en gaan van vrachtschepen terwijl baggerschepen intussen gewoon hun werk deden. Het leek een ongeordende chaos op het water.

Langs de Bosporus en bovenop de bruggen over rivieren richting Bosporus stonden inwoners van Istanbul rustig te vissen om hun avondmaal aan te vullen met een vers gevangen visje. Niets aan de hand dus.
Wij vonden Istanbul een onvergetelijke ervaring.

Foto Pixabay
Foto Pixabay

Lees het hele verhaal van Waar gaat de reis naartoe?
Reislust
Grote reizen

Z.O.Z. Allerzielen

Published on door AnneMarie29 reacties

Op 2 november, Allerzielen worden de doden die ons ontvallen zijn herdacht. Mensen die het afgelopen jaar ons zijn overleden maar ook zij die al eerder heen gegaan zijn.
Ter herdenking van de doden zijn er vele Requiems geschreven. Een Requiem is een muziekstuk voor de katholieke mis ter herdenking van de doden.
Requiems zijn niet alleen voor een mis geschreven maar ook enkel voor de doden.
Over het algemeen is een requiem een behoorlijk zwaar stuk klassieke muziek waar je niet direct aan zult beginnen. Toch hebben requiems een ongekende schoonheid in muzikaal opzicht. Simpel luisteren naar wat de componist voor fabuleus muziekstuk neer gezet heeft kan natuurlijk ook.

Zo beluisterde ik vroeger een requiem, als een van de vele muziekstukken maar nadat ik de film ‘Mozart’ heb gezien waar Mozart op zijn sterfbed een requiem componeerde voor een onbekende opdrachtgever, luister ik toch met meer aandacht naar een requiem.
Mozart heeft zijn requiem niet af gekregen omdat hij eerder stierf dan de compositie af was. De wetenschap dat hij zijn werk niet af kon maken gaf zijn requiem nog meer lading mee.
Na het zien van de film kwam het tevens het besef dat er veel meer aan een requiem vooraf ging dan alleen een mooie compositie.
Verdriet, eerbetoon, soms ook een beetje prestige omdat de opdrachtgever een mooi stuk muziek wilde bij zijn begrafenis maar vooral lijden en de dood van een geliefd persoon.

Een requiem is daarom perfecte muziek bij Allerzielen om onze doden te herdenken.
Het zal niet verbazen dat ik de opening van het requiem van Mozart wil laten horen. Dit stuk werd aan het einde van de film veelvuldig gebruikt toen Mozart op zijn sterfbed lag en de demonen steeds vaker bezit van hem namen.
Ondanks dat stervende was wist hij een prachtig stuk muziek neer te zetten ter nagedachtenis aan de doden.

 Mozart – Requiem

Voor de liefhebbers het hele requiem.

(Tekst gaat onder het requiem door)

Mozart – Requiem in D minor (compleet)

Mocht je enigszins (meer) interesse in klassieke muziek gekregen hebben en hou je van een mooie muziek dan is de film Mozart een echte aanrader. Naast ‘the Story of’ maak je kennis met Mozart en een gedeelte van zijn vele composities. Het is een redelijk humoristische kostuum film die veel te snel voorbij is maar prima voor een 2e of 3e of  ….x gekeken kan worden.

Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij Melodyk.nl.

Een heel fijn zwijmelweekend

Z.O.Z. Jessye Norman

Published on door AnneMarie24 reacties

Maandag voordat we op vakantie gingen is Jessye Norman overleden. Dolgraag wilde ik voor de vakantie nog een logje klaar maken over haar heengaan maar het lukte me echt niet meer. Omdat ik haar zo bewonderde leek het haast als verraad dat ik niet over haar kon schrijven. Ziehier mijn eerbetoon aan Jessye Norman.

Jessye Norman, op 74 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een dwarslaesie 4 jaar eerder thuis opgelope
De eerste keer dat ik haar hoorde en zag zingen als sopraan was ik zwaar onder de indruk. Een prachtige stem, groots en met gemak zingend maar ook vooral omdat ik/we nog niet veel donkere sopranen tegen gekomen waren.
Wat ze zong weet ik niet meer maar wat ik nog wel weet is dat ik heb bijna ademloos heb zitten kijken en luisteren.

Het stuk wat ze hier zingt gaat haar heel makkelijk af. Het lijkt haar geen enkele moeite te kosten en dat was kenmerkend voor Jessye Norman. Met het enorme bereik van haar stem en een volume waar menig bootwerker jaloers op was kon ze zo fantastisch zingen. Niet alleen met volume (fortissimo) maar ook zacht en teder (pianissimo) kon haar stem aan. Jessye Norman is op 74 jarige leeftijd overleden aan de gevolgen van een dwarslaesie 4 jaar eerder bij haar thuis opgelopen.

Hier zingt ze de sterfscėne van Dido uit Dido and Aeneas van Henrey Purcell.
Een tovenaares met een gevolg van heksen heeft het geluk van Dido en Aeneas verstoord. Door een list van de heksen geloofd Dido niet meer in de liefde van Aeneas en wil zelfmoord plegen.

Jessye Norman – When I am laid in Earth

Een fijn zwijmelweekend

Voor meer zwijmels op zaterdag kun je terecht bij Melodyk.nl

Foto-uitdaging: Net wel – Net niet

Published on door AnneMarie23 reacties

Vanaf maart 2011 heeft Melodyk.nl al een foto-uitdaging.
Zij geeft iedere week een tegenstelling die je moet laten zien d.m.v. een foto.
De tegenstelling van deze week is Net wel – Net niet
Wil je meer oplossingen bekijken klik dan HIER

DSC00264 1 (Small)

Net wel – Net niet

De foto hebben jullie al eerder gezien.
Hij past echter zo perfect bij de uitdaging dat ik hem maar weer gebruik.

Waar gaat de reis naartoe? Grote reizen

Published on door AnneMarie36 reacties

De kinderen werden groter en zelfstandiger. Echte grote reizen maakten we (nog) niet. Kinderen die studeren kosten flink geld. De echtgenoot werkte zich een slag in de rondte en ik kon weer uithuizig gaan werken. Vakantiedagen vielen slecht te plannen door onze banen en weer werden de grote vakantieplannen voor ons uit geschoven.
Ook toen was dat geen enkel probleem. We hadden allebei plezier in ons werk en de kinderen woonden nog thuis. De behoefte om lang en ver weg te gaan was niet zo sterk  dat we er perse werk van wilden maken. Onze tijd zou nog wel komen.

Het duurde tot aan het pensioen van de echtgenoot voordat we onze eerste grote reis maakten. Die reis ging gelijk voor 3 weken naar China, een bijzondere ervaring en een bijzonder land dat we niet snel zullen vergeten.
Zo hebben we nog een paar reizen gemaakt waarvan de meeste mensen zich af vroegen waarom we nu precies naar dat land wilden.
Tja, geschiedenis, lezen over landen die ons bezig hielden en interesse in andere culturen maakte ons nieuwsgierig om de minder voor de hand liggende landen te bezoeken. Later kwamen de reisprogramma’s op TV erbij die het verlangen om landen, steden en/of natuur met eigen ogen te gaan zien aanwakkerde.

Echte globetrotters zijn we niet geworden. Drie verre landen stonden op ons lijstje en daar zijn we geweest. Door onze tweede dochter kwam daar nog een vierde land bij en toen bleef het een tijdje stil. Voor dit soort reizen moet flink in de buidel getast worden en het geld konden we wel voor andere dingen gebruiken. Op is Op.

Onze eerste grote reis is nog geen 10 jaar geleden maar de jaren gaan wel door. Onze reislust is tot nu toe nog niet gedoofd. Gelukkig niet, maar het leven gaat wel door en we worden er niet jonger op. Ondanks sommige mensen denken dat we tijdloos zijn.
Dus, dit jaar weer grote reis maken? Nu zijn we nog gezond en kunnen we beiden nog goed uit de voeten. Wat de toekomst gaat brengen weet niemand maar misschien moeten we het nog maar eens proberen. De echtgenoot dacht er ongeveer hetzelfde over. Dit jaar gaan we nog iets bijzonders doen en daarna zien we wel verder.

Maar waar gaan we dan naartoe? Ik had wel een idee maar dat zag de echtgenoot niet zitten dus ik wachtte maar af wat er op ons pad zou komen.

Lees het hele verhaal van Waar gaat de reis naartoe?
Reislust