Meeste grote ontdekkingen zijn per toeval
Voor meer 6 woorden met beeld verhalen kijk bij Doldriest
6WMB Toeval
Z.o.Z. Caldara – Sebben, Crudele
Graag wil ik nog even bij de liefde blijven. Roze, zoete en humoristische Valentijn is voorbij en dan kunnen we het nu hebben over liefde die niet verdiend is of haast nog pijnlijke, die onbeantwoord blijft. We kennen allemaal wel iemand die liefde geeft en er niets voor terug krijgt, met smart wacht op zijn of haar geliefde terwijl de liefde tussen de twee kansloos is. Zo mooi als er het met Valentijn doen lijken is het natuurlijk lang niet altijd.
Mijn kennis van teksten is niet zoals ik het graag zou willen en moet 9 van de 10 keer teksten opzoeken. Lees ik de teksten dan lijkt de onbeantwoorde liefde van vroeger heftiger dan van tegenwoordig. ‘Hoe hardvochtig doe je mij smachten’ Klinkt toch prachtig dramatisch. Sebben, Crudele (hoewel niet verdienend) komt uit een opera van Antonio Caldara. De opera wordt zelden uitgevoerd maar de aria is een geliefde concertaria die wel regelmatig uitgevoerd wordt. De muziek en Italiaanse tekst klinken prachtig, daar moet een drama achter zitten. Vertaald in het Nederlands klopt dat ook. Een zoetgevooisde stem die woorden bezingt om haar geliefde aan zich te binden. Ik verdrink in de muziek. Een Zwijmel voor alle ongelukkige liefdes.
Caldara – Sebben, Crudele (Arr. Voice & Electric guitar)
Sebben, Crudele
Sebben, Crudele
Mi fai languir
Sempre fedele
Ti volglio amar.
Con la Lunghezza
Del mio server
La tua fierezza
Saprò stancar
Hoe hardvochtig
Hoe hardvochtig
doe je mij smachten
toch zal mijn liefde
altijd trouw op je wachten
Eindeloos gedienstig
wil ik je beminnen
Zo zal ik uiteindelijk
je trots overwinnen
Tekst gevonden bij bavohopman.nl
Informatiebron: Wikipedia
Voor meer Zwijmels op Zaterdag kijk bij
Valentijn
De realiteit van de dag
Zoals ik hem zag
Na ruim 50 jaar huwelijk
Het is bijna ondraaglijk
Verloren je grootste Valentijn
Nooit meer samen zijn
Op de dag van de liefde
Breng je jouw allerliefste
Naar zijn laatste rustplaats
Onze vriendin verloor haar echtgenoot
Wij een goede vriend
Ondanks alle roze geur en maneschijn
Moet zij hem missen, HAAR onmisbare Valentijn
Duivelsberg en Ooijpoldertocht
Zaterdag 9 februari hebben we onze eerste georganiseerde tocht van dit jaar gelopen.
De Duivelsberg en Ooijpoldertocht Nijmegen-Lent. Ik kan hem aanbevelen. Een bijzonder mooie tocht waarbij de Waal of wel links van je te zien bleef of rechts te zien was, tenminste als je de 20 km. loopt want de 40 km. gaat verder Duitsland in.
De start, bij het Citadel College in Lent waar de aula gebruikt wordt als startlokaal. Een grote aula waar koffie, thee en koeken te krijgen zijn.
Aan toiletten geen gebrek, voor de dames zeer handig omdat bij de dames toiletten nog wel eens de wachttijd op kan lopen. Wie kent het probleem niet?
Beide afstanden vertrekken richting Nijmegen over de nieuwe brug richting het centrum. Daarna liepen we richting de heuvels van Beek en Berg en Dal om te beklimmen. Doordat er nog geen blad aan de bomen zit is de Waal bijna constant te zien. De zon piepte hier en daar flink door de wolken wat prachtige plaatjes opleverde. Huizen, kerkjes of de brug die door de zon beschenen werden. Prachtig.
De 40 km. ging na de soeppost op ongeveer 10 km. afstand verder richting de uitkijkpost bij pannenkoeken restaurant ‘de Duivelsberg’ langs het Wylermeer de grens over Duitsland in.
De grote rust voor de 40 km. was bij restaurant De Thornsche Molen en kwamen daarna via Duitsland weer richting Ooijpolder.
Liep je 20 km. dan vertrok je na de soeppost richting Ooijpolder. Op de fleyer van WS 78 geven ze aan dat de heuvels het mooiste stuk van de tocht zou zijn maar wat mij betreft is de Ooijpolder minstens zo mooi. Weids met aan de linkerkant de heuvels van Berg en Dal waarop een kasteeltje prijkt omgeven door bos en iets verder prachtige oude huizen. Rechts was na een aantal kilometers de Waal weer te zien die je blijft zien en volgen tot bijna aan het eindpunt.
Zaterdag was er een harde wind en in combinatie met zandstrandjes langs de rivier leverde dat mooie zandstormpjes op. Onze gezichten moesten het wel ontgelden, dat dan weer wel. Iets verder wandelden we de oude brug bij Nijmegen over en begon het ook nog te regenen. De benen waaiden je bijna onder de kont vandaan en de fietsers lagen bijna tegen de afscheiding aan. Bij die koude en harde wind met regen wensten we dat we het eindpunt al bereikt hadden. Gelukkig duurde de regen niet zo gek lang en kwam de zon weer door de wolken. De laatste kilometers was het gelukkig toch weer droog.
Bij de finish leek het of we een van de eersten waren die binnen waren. Zou kunnen, we hebben de fruitpost overgeslagen omdat we dachten er bijna te zijn. Dat was niet het geval helaas maar de aula van het Citadel College was behaaglijk warm en we konden nog gaan zitten waar we wilden, dus een lekkere kop koffie genomen en opgewarmd voordat we weer richting huis vertrokken.
Een prachtige tocht die zeer de moeite waard was. Ik vond de tocht al erg mooi maar als ik de foto’s terug zie dan weet ik zeker dat de Duivelsberg en Ooijpoldertocht volgend jaar weer bij mij op de kalender komt te staan.
Winters weer / Sneeuw
Code rood en geel
Ik onderdruk net een geeuw
Help, help er komt sneeuw
Laat komen, geniet
Maar nee zeg, dikke paniek
Een en al hectiek
Sneeuw dwarrelt neer
Terwijl stress ombuigt in sfeer
Keert subtiel rust weer
Dit gedicht is de 10e schrijfuitdaging van Schaapschrijft
en Japans op Zaterdag van Marion Driessen van Doldriest
W.o.W. Herstarten
Hiep hiep hoera, de trainingen zijn herstart. De inschrijving van de 4-daagse is een feit, het feest kan weer beginnen. Met de winterdagen loop ik veel minder dan normaal, hooguit 10 km. per wandeling en dat is voor mijn doen niet veel. Door de inschrijving, de 6e keer al dit jaar (waar blijft de tijd), begon ik een beetje zenuwachtig te worden. Zou ik het nog kunnen, meer dan 10 km. lopen? Afgelopen dinsdag heb ik daarom gelijk de proef op de som genomen, m’n trainingsmaatjes Flip en Flop aan geschoven en op stap gegaan. Met een grote omtrekkende beweging rond onze woonplaats, fototoestel paraat en de OV kaart strak op zak ben ik vertrokken. Het weer was grijs maar regen bleef uit. Tijdens dit soort wandelingen wordt ik altijd wel een keer verrast, mooie plaatjes onderweg en vaak bijzondere ontmoetingen. Het is iedereen wel duidelijk, het seizoen is herstart.
Dit verhaal is een bijdrage aan de schrijfuitdaging ‘Write on Wednesday’ van Melodyk.nl
Was dat nou (5)???
Rare Pipo’s daar in Amsterdam
Vooral in de straatjes net buiten het centrum kom je de leukste winkeltjes en etalages tegen.
Shoppen is niet aan mij besteed maar ik kijk wel graag.
Te graag want ik loop altijd achteraan, kijken en fotograferen en dan weer hollen om bij de groep te komen of mijn echtgenoot te zoeken.
Tocht Oud Amsterdam 2019
Over iets meer dan een maand organiseert ‘Ons Genoegen’ in Amsterdam hun jaarlijkse wandeltocht door Amsterdam weer.
De tochten hebben ieder jaar een ander thema en dit jaar is het thema ‘Film en Tv’ in Amsterdam.
De tocht kan zaterdag maar ook op zondag gelopen worden.
Wij zullen de tocht dit jaar voor de 4e keer lopen omdat we dit een perfecte manier vinden om Amsterdam beter te leren kennen. Inmiddels kennen we Amsterdam wel aardig maar doordat er ieder jaar een thema aan de tocht verbonden wordt ontdekken we toch steeds weer iets nieuws in Amsterdam.
Vrees niet dat je niet door kunt wandelen in Amsterdam want de vroegste start is om 9.00 uur en dan slaapt de stad zo ongeveer nog. Later op de dag wordt het wel wat drukker maar de meeste kilometers heb je er dan al op zitten. In een stad wandelen doe je ook een beetje voor de gezelligheid dus er mag best wat minder gas gegeven worden.
Onderweg is er natuurlijk voldoende horeca. Oude en nieuwe horeca, net wat je wilt. Ondertussen een boodschap doen lukt vaak ook nog onderweg. De Kalverstraat zul je niet door komen maar supermarkten kom je bijna op iedere hoek van de straat tegen. Geen zin in een kroeg of restaurant. Koop even een flesje water en een krentenbol bij de super of bij een van de vele bakkers die Amsterdam rijk is. Smullen hoor.
Waar de route dit jaar langs zal gaan is voor mij ook een verrassing maar ‘Ons Genoegen’ weet de beste plekjes van Amsterdam te vinden. Ze zullen je niet teleurstellen.
De afstanden die gelopen kunnen worden zijn 5 – 10 – 15 – 20 – 25 km.
De starttijden voor de 20 en 25 km. zijn 9.00 – 11.00 uur
5 – 10 en 15 km. zijn 10.00 – 13.00 uur
Het startlokaal is vanaf 8.30 uur geopend.
De kosten zijn € 2,50 wil je graag een medaille dan komt er nog € 1,25 bij.
Inschrijven bij aankomst van het startlokaal.
Speeltuinvereniging “Ons Genoegen”
Elandstraat 101, 1016 RX Amsterdam
www.asv-onsgenoegen.com
E-mail: onsgen@kpnmail.nl
Nog niet overtuigd?
Lees dan deze verslagen van tochten door Oud-Amsterdam uit het verleden.
Tocht door Oud-Amsterdam 2018
Wandeltocht door Oud Amsterdam 2017
Z.O.Z. John Barry
Maandagnacht 2011 is de componist John Barry aan een hartaanval overleden. John Barry werd 77 jaar. Hij werd maandagochtend herinnerd op de radio. Waarom eigenlijk?
John Barry startte zijn loopbaan als popmusicus maar nadat hij de filmmuziek voor Beat Girl (1959) had geschreven legde hij zich volledig toe op componeren.
Veel filmmuziek is van zijn hand gekomen.
In eerste instantie zei de naam me niet veel maar nieuwsgierig als het om muziek gaat heb ik toch maar even kijken wie het is. Gelukkig want John Barry heeft veel filmmuziek geschreven waarvan ik de film niet gezien heb maar de muziek wel degelijk goed ken. Eén film of liever meerdere films ken ik zeer zeker wel namelijk James Bond. De eerste James Bond heb ik niet gezien in het jaar dat hij uitgebracht is, daar was ik nog te jong voor maar als snel heb ik kennis gemaakt met de Bond films en de Bond muziek.
De eerste soundtrack die we gaan horen kent denk ik iedereen. Typische muziek voor de jaren 60 uit vorige eeuw. Cowboy films waren toen zeer geliefd kan ik me nog herinneren en volgens mij had deze muziek zonder film het ook prima gered.
John Barry – The Midnight Cowboy
De tweede soundtrack, hoe kan het ook anders is van de James Bond films. Bij deze muziek is het niet nodig om nog iets over te vertellen. Luisteren, kijken en genieten. Het orkest heeft er in ieder geval zin in.
John Barry – Suite from James Bond
Voor meer Zwijmels op Zaterdag kijk bij Irispapilio
Vriendschap
Langzaam begon het tot haar door te dringen, de vriendschap met de vriendin die ze al jaren kende was aan het tanen. Paula had er al een paar nachten wakker van gelegen, zoekend naar antwoorden. Lag het aan haar zelf? Net nu ze meer tijd kregen om te besteden aan hun vriendschap leek de vriendschap juist te bekoelen.
Kwam het doordat ze elkaar beter leerden kennen, voldeed ze toch niet aan de verwachtingen van haar vriendin? Paula had zelf ook wel een paar dingen ontdekt bij haar vriendin die ze tot dan toe nog nooit gezien had, maar ze liet zich niet kennen. Onvolkomenheden had iedereen dus haar vriendin mocht ze ook hebben.
Daar kon Paula wel mee omgaan, maar wat was er aan de hand dat het minder lekker liep. Was ze niet meer interessant genoeg omdat ze veel minder was gaan werken? Paula kon niet meer mee klagen over collega’s of teamleiders die het helemaal verkeerd zagen of werkdruk die steeds hoger en hoger werd.
Ze had besloten om zuiniger te gaan leven en een baan voor halve dagen te zoeken waar de werkdruk niet zo hoog was als bij haar vorige baan. Een heftige beslissing maar wel over wogen had ze gekozen om het rustiger leven zowel met geld als met werk. Het lukte Paula goed om rond te komen met veel minder geld dan voorheen. De consequenties daarvan waren wel dat ze vaker nee moest zeggen op uitnodigingen die (veel) geld kostten. Vakanties waren daardoor minder talrijk geworden bijvoorbeeld. Ze kon niet meer zomaar met iedereen mee op vakantie. Uit eten gaan deed ze ook bijna niet meer. Het was aanpassen en puzzelen geweest maar ze redde het met minder geld en het gaf haar een goed gevoel en zoveel meer rust in het hoofd. Paula was eigenlijk wel een beetje trots op zich zelf maar zou het mogelijk zijn dat haar keuze het einde van de vriendschap met haar vriendin ging betekenen?
Ze had de nodige moeite gedaan om de vriendschap weer aan te wakkeren maar het leek alsof ze steeds verder uit elkaar dreven. Terug naar haar vorige leven wilde ze zeker niet meer en zou inmiddels bijna onmogelijk worden. Daar had ze te rigoureuze beslissingen voor genomen.
Het zou haar nog wel een paar slapeloze nachten gaan kosten maar ze hoopte vurig dat het bij deze ene vriendin zou blijven.
Dit verhaal is schrijfuitdaging # 9 ‘Vriendschap’ van Schaap Schrijft. Voor meer verhalen van deze schrijfuitdaging klik hier.
