Z.O.Z. Autumn Leaves

Published on door AnneMarie54 reacties

Onze vrijheid is weer ingeperkt. De boodschappen is nog het enige uitje wat we doen en dan vaak ieder naar een andere winkel. Soms, bij goed weer wat fietsen en wandelen en dat is het dan. Tenminste als er nog ruimte is in de bossen. Vorige week was het hier op de Veluwe belachelijk druk. Lang voordat de meute de natuur ontdekte liep ik al door de bossen en over de heide te struinen. Eerst met hond en later toen die er niet meer was alleen en weer wat later om voor de 4-daagse te trainen. Voor mij is het verschil duidelijk merkbaar. Veel te druk.

Ondanks paddenstoelen in maten en soorten en het vallen van de bladeren kan ik niet zoveel zin krijgen om in het weekend de natuur in te trekken. Op een door de weekse dag is het beter te doen maar ondanks dat nog redelijk druk.

Daarom gaan we er dit weekend maar een lazy weekend van maken. We blijven een poosje achter geraniums de lock-down tijd uitzitten. Als er maar geen gekke dingen gebeuren zoals de vorige keer gaan we dat redden. Mooi boek, lekker kopje koffie en fijne muziek. Wat mij betreft mag dit lied het hele weekend klinken en als ik moe van het lezen ben zal ik mijmerend naar buiten kijken met Autumn Leaves op de achtergrond. Ik ga het rustig aan doen en hoop over 4 weken van meer vrijheid te kunnen genieten.

Autumn Leaves – Eva Cassidy & the London Symphony orchestra

Een heel fijn Zwijmel weekend

Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ’t Pumpke

Z.O.Z. Jump

Published on door AnneMarie33 reacties

Dinsdag 7 oktober is rockster Eddie van Halen overleden. Zijn zoon Wolfgang van Halen heeft het dit via Twitter bekend gemaakt. Eddie van Halen kwam van oorsprong uit Nederland maar is op 6 jarige leeftijd naar Amerika vertrokken. Eddie heeft het daar samen met zijn broer gemaakt in de band van Halem. De band Van Halem kende ik maar het verhaal er achter niet (meer). Eddie was een virtuoos gitarist, een aantal van zijn hits ken ik maar Jump springt er voor mij toch wel bovenuit. De tekst boeide me niet zo maar was wel lekker om mee te brullen. In dit geval ging het me vooral om de muziek. Van Halem kon zijn elektrische gitaar laten zingen, brullen en janken, hij haalde er alles uit wat er in zat. Jump was wel mijn favoriet,

Jump – van Halem

Naast zijn eigen band werkte hij regelmatig mee met andere artiesten waaronder Michael Jackson. Mocht je nog meer gitaar geweld aan kunnen, luister naar Beat It van Michael Jackson. Als je deze twee achter elkaar beluisterd dan is er duidelijk gelijkenis in het gitaarspel.

Een heel fijn Zwijmel weekend

Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ’t Pumpke

Fotouitdaging: Horizontaal – Verticaal

Published on door AnneMarie18 reacties

Vanaf maart 2011 heeft Melodyk.nl al een foto-uitdaging.
Zij geeft iedere week een tegenstelling die je moet laten zien d.m.v. een foto.
De tegenstelling van deze week horizontaal – verticaal
Wil je meer oplossingen bekijken klik dan HIER

Horizontaal – Verticaal

wp-1602003217036.jpg

Z.O.Z. Jan de Pianoman

Published on door AnneMarie39 reacties

Begin september trokken wij met vrienden inclusief fietsen richting West-Friesland. Daar wilden we wel eens rondfietsen. Helaas was het een bewolkte dag waardoor foto’s wat donker uitvallen maar het bleef droog dus we konden prima fietsen. Onderweg moet er natuurlijk gegeten en gedronken worden. We dachten in Hindeloopen wel even een pauze te kunnen houden maar dat viel flink tegen. Door corona,, tafels en stoeltjes ver uit elkaar en een enorme stoot aan toeristen was alles bezet. Verder fietsen dan maar en zien of het op een andere plek minder druk is.

Een paar kilometer verder fietsen we het veel rustiger Koudum binnen. Iets vinden om koffie te drinken viel toch wat tegen. We fietsen het dorp al bijna weer uit toen we een restaurantje ontdekten waar pianomuziek vandaan kwam. Was het wel een piano? Ik kon het niet goed thuis brengen, het leek verdacht veel op een piano maar was het toch niet helemaal. De deuren stonden (ivm corona) wagenwijd open en verwelkomden ons hartelijk.

Achterin het restaurant stond een oude piano maar boven het klavier brandden tal van lichtjes. Dat was vreemd. Bovendien speelde de piano geheel zelfstandig. Een ouderwetse pianola? Het werd steeds interessanter. Jan Kasteel, de eigenaar kwam direct toegesneld om uitleg te geven over de piano. Hij had het binnenwerk uit een oude piano gehaald en een elektrische piano met allerlei toeters en bellen in het oude karkas van de piano gebouwd. Het binnen werk van de oude piano hing verspreid aan de muren van het restaurant. De muziek die uit de piano kwam had hij zelf ingespeeld, de piano nam zijn muziek op en speelde het nu geheel zelfstandig af. De techniek staat voor niets.

Jan Kasteel was niet alleen een begenadigd pianospeler, zijn accordeon werd een half uurtje later ook nog ter hand genomen om een vrolijk deuntje ten gehore te brengen, het werd steeds gezelliger. De gitaar op de piano liet hij ongemoeid maar ik verwacht dat hij daar ook iets moois uit weet te toveren, gelukkig maar want we waren niet weg te slaan bij Jan de Pianoman.

Zo bloeide bij mij de liefde voor de piano gelijk weer op en kreeg ik gelijk weer zin om les te gaan nemen. Surfend op het net naar prijzen van een elektrische piano (ze zijn echt goedkoper dan een originele) kwam ik klassiek pianospel tegen van Paul van Bladel tegen. Hier speelt hij een stuk van Rameau, tijdgenoot van Bach. Klassiek op een elektrische piano? Hoe het samen met een orkest zal klinken, geen idee. Dit stuk van Rameau op de elektrische piano klinkt wat mij betreft prima. Heb het al wel honderd keer gehoord. I love it. Met dank aan Jan de Pianoman.

Les Boréades – Jean Philippe Rameau

Een heel fijn Zwijmel weekend

Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ’t Pumpke

Stapelgedicht

Published on door AnneMarie23 reacties 
Al een tijdje doet het Stapelgedicht de ronde in blogland.
Nu zijn hier boeken genoeg op boekenplank en e-reader maar een 
stapelgedicht maken is er tot nu toe nog niet van gekomen.
Tot vorige week, de inspiratie stond recht voor mijn neus uitgestald.
Eigenlijk staan ze er al jaren en worden met regelmaat uit het rek gehaald. 
Na een tijdje weer terug gezet om vervolgens binnen afzienbare tijd 
weer tevoorschijn gehaald te worden.
Welke boeken kunnen zich verheugen op zoveel aandacht van mij?

Koken met kanjers

Zelf soep maken

Het volkomen vleesboek

Het volkomen groenteboek

À Table

De kers op de appelmoes

Desserts

Minibijbel (Thaise keuken)

Bereik én behoud je ideale gewicht








			
		

	
	



			
				


			
				



	
	

		
		
Z.O.Z. Juliette Gréco

				

			Published on  door AnneMarie22 reacties		

			



			


			

Juliette Gréco, voor mij één en al jeugdsentiment. Zwijmelmuziek waar ik toen maar niet genoeg van kon krijgen. Alleen de radio nog maar tot mijn beschikking was het altijd maar af wachten wanneer ze weer eens te horen was. Tijdens de Top 40 zat ik, liefst alleen, bijna tegen de radio geplakt. Veel later had ik zelf een pick-up maar toen waren de Franse Chansons een beetje over hun hoogte punt heen en heb ik daardoor weinig Franstalige muziek.





Er is al zoveel geschreven over haar leven de laatste dagen dat we nu maar enkel gaan luisteren naar haar.









Parlez – Moi D’Amour














Chanson Des Vieux Amants






Een heel fijn Zwijmel weekend


Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ’t Pumpke













			
		

	
	



			
				


			
				



			

			
				
			
		

	
	

		
		
Lange afstandswandeling, 66 km.

				

			Published on  door AnneMarie57 reacties		

			



			


			

Terwijl de blaren nog zichtbaar zijn is het al ruim een week geleden dat we met de club de uitdaging van 66 km. aangingen. Vanaf het transferium bij Barneveld-Noord zou de wandeling richting Zwolle gaan. De meeste mensen verklaren ons voor gek maar de sporters die van een fijne uitdaging houden zullen het vast herkennen. Een aantal leden houden wel van een flinke uitdaging en helemaal nu de 4-daagse niet gelopen kon worden.





Om 4.45 uur was het verzamelen bij het transferium waar een kofferbak kop koffie klaar stond  verzorgd door een van de leden de uitdaging iets te gek vond. Met 9 man en 4 vrouwen stonden we de koffie naar binnen te werken en te trappelen van ongeduld om te gaan. Gestoken in gele hesjes en omarmd met knipperarmbanden vertrokken we precies 5.00 uur in het donker maar met heel veel zin in de dag.  Dat lopen in het donker was nog wel even een dingetje. Ieder bultje en heuveltje op ons pad werd door mij struikelend genomen. Manier van lopen die in het donker erg onhandig blijkt te zijn. Gelukkig was er iemand met een zaklamp waar ik voor mocht lopen zodat ik wat licht had om te zien waar ik liep. Dat hielp, het geschuifel en gestruikel werd minder.










De eerste rust was in Garderen bij een ander lid van de wandelclub. Daar kregen we koffie en broodjes verzorgd door de dame die ons om 4.45 uur al van koffie had voorzien. Onbeschrijflijk hoe lekker koffie met een broodje in de vroege ochtend na 10 kan zijn. Het zonnetje was ondertussen door gekomen dus werden de broekspijpen van de afritsbroek verwijderd, die zouden alleen maar voor oververhitting gaan zorgen. Nog even een plas en richting Elspeet waar de volgende rust zou zijn.





In Elspeet hadden we de tweede koffie stop maar nu met appelgebak of een wafel met warme kersen. Hier scheen de zon nog volop maar al snel nadat we daar vandaan vertrokken kroop de zon achter de wolken en hebben we hem pas tegen 19.00 uur ‘s-avonds weer terug gezien. Bij de volgende stop in Epe werden de broekspijpen razendsnel weer aan de pijpen geritst. Te koud om met blote benen te lopen. Bij deze rust werd ook de samenstelling van de groep anders. Eén wandelaar stopte na 40 km. en 3 andere dames sloten aan om de laatste 22 km. mee te wandelen naar Zwolle.





Die laatste 22 km. bleken er achteraf 26 te worden. Klein foutje waar je eigenlijk altijd rekening mee moet houden maar niet echt wilt. Een afwijking van 4 km. is best pittig vooral na zo’n lange afstand. De route was nagefietst en toch klopte het niet helemaal. Het vervelende is dat je je instelt op het aantal kilometers dat opgegeven is. Om dan om te schakelen naar meer kilometers is soms lastig maar we waren nu al zover gekomen dat die 4 kilometer er eigenlijk niet meer toe deden. 





Tussen Epe en Zwolle waren nog 2 rusten. Eén in Wapenveld en één ergens bij een pannenkoekenhuis langs een provinciale weg en toen begonnen dus die eindeloze laatste kilometers. Maar dan loop je Hattem binnen en zie je in de verte de Peperbus van Zwolle staan. Eigenlijk schampten we Hattem aan want al snel liepen we richting de rode spoorbrug bij Zwolle waarlangs een voet- en fietspad loopt. Via deze brug en een klein stukje langs het spoor liepen we de binnenstad van Zwolle in. Kwart over 8 zette ik mijn horloge weer stil bij ‘de Belgische Keizer’ in Zwolle. Daar gaven we ons vol overgave over aan een zelf gebrouwen biertje en lieten ons de warme hap prima smaken. 22.45 uur zaten we inclusief mondkapjes in de trein om richting Amersfoort te gaan. Na een overstap richting Barneveld-Noord. Nog even een paar dames afzetten in Barneveld in richting Ede. 00.30 uur stapte ik vermoeid maar tevreden ons huis weer binnen.








Volgend jaar wandelen we van Barneveld-Noord naar Nijmegen. Ik geloof dat het een traditie aan het worden is.