Verbeeld ik het me? laten we de moed een beetje zakken? De sneeuw was even een oppepper Een wereld bedekt onder maagdelijk witte sneeuw. Corona verdween even naar de achtergrond. Lachende mensen op de schaats, aan de wandel. En nu zijn we weer terug op onze grijze onaardige wereld. We zitten weer binnen, het regende zelfs. Een rechtszaak tegen de staat. De avondklok is het probleem en moet verdwijnen. Schrikken, lachwekkend en bedroevend nieuws. Willem Engel, hij wist het zeker, de avondklok is illegaal. Niet volgens de regels van de wet. Een man die de genen van zijn vader heeft gekregen. Vechters tegen de staat, vechters die het altijd beter weten. Om moedeloos te worden. Toch heb ik hoop op een betere wereld. Ooit zal het beter gaan. Beter dan gisteren en beter dan vandaag.
30 weken Photo Challenge (5) Strepen
Satur9 bedacht een uitdagende Challenge. Dertig weken lang een foto inzenden volgens opdracht. Mocht je zin hebben mee te doen klik hier en doe mee aan deze uitdaging.
Week 5 is de opdracht: Strepen
Na de wolken kwamen de strepen. Handig om te weten. Terwijl ik bezig was met wolken fotograferen kon ik alvast nadenken over de strepen die zouden komen. De natuur heeft voldoende strepen, het zou een makkie kunnen worden het volgende onderwerp. Ik heb ook een aantal foto’s genomen waar strepen goed tot zijn recht kwamen maar niets was eigenlijk goed genoeg.
De foto die ik bijdraag is niet genomen om de strepen maar vanwege de sneeuw. Achteraf zag ik dat er heel wel veel strepen op stonden en het daardoor een spannende foto was geworden. Zo zag vorige week onze wereld eruit als ik uit mijn raam keek. Sneeuw heel veel sneeuw en de strepen had ik totaal geen last van, daar kijk je vanzelf door heen maar ze waren er wel.
Z.O.Z. Tombe la neige
Zaterdag, sneeeeuw eindelijk het gaat sneeuwen. Rugzak op en de laatste boodschapjes doen. Een pak koffie extra, groente en fruit extra want maandag is er vast geen markt zijn. Och, ook maar een flesje glühwein. Lekker na een winterse wandeling. 's-Avonds in het donker kijken naar de vallende sneeuw. Zondag, daar was die winterse wandeling. Lang was hij niet. Die wind hè, oosterse wind, snijdende wind. Eén foto maakte ik, wat een gedoe met die kou. IJskoude- en natte handen. Fototoestelletje in de zak handschoenen aan en lopen. Snel naar huis. Koffie met een stukje tulband. Daar knap je van op na zo'n koude wandeling. De glühwein vergaten we. 's-Avonds weer in het donker kijken naar de vallende sneeuw. Maandag, sneeuwruimen. Genoeg gekeken naar de sneeuw. Inrit en stoepje schoonmaken. Dat ging goed zeg. Fijne sneeuwschuiver. Hele brokken sneeuw en ijs kwamen los van het trottoir. Samen scheppen in de sneeuw. Samen staan we sterk en beukten we er op los. Beetje zout erover en klaar was Kees. Nee buurman, wij hebben de sportschool niet nodig We doen onze eigen workout wel. Zullen we het straatje bij moeder ook nog even doen? Hebben we dat ook maar weer gehad. Voor de avond sneeuw verwacht. Och heden, daar gaan onze schone stoepjes. Gordijnen open en kijken naar de vallende sneeuw. Dinsdagochtend, amper wakker voel ik het al. Spierpijn, zooveeel spierpijn. Die verrekte sneeuw.............
Tombe la Neige – Salvatore Adamo
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
30 weken Photo Challenge (4) Wolken
Satur9 bedacht een uitdagende Challenge. Dertig weken lang een foto inzenden volgens opdracht. Mocht je zin hebben mee te doen klik hier en doe mee aan deze uitdaging.
Week 4 is de opdracht: Wolken
Als ik door mijn fotoarchieven scrol kom ik niet zo bijzonder veel wolkenluchten tegen. Ondanks dat ik altijd naar de lucht kijk en mooie wolken me bijna altijd opvallen. Komt het omdat ze er altijd zijn en daarom niet direct mijn fototoestel te voorschijn haal? Daarom deze week maar eens goed mijn best gedaan om wolken op de foto te zetten.
Mijn verzameling wolkenluchten van afgelopen week.
Was dat nou? Een gevecht op leven en dood
Woensdagochtend, de weersvoorspelling was perfekt voor een heerlijke wandeling. Via het bos richting hei. Na een flink eind gewandeld te hebben en de nodige foto's genomen, moest het mooiste/beste nog komen. Vlak voordat we het bos uitliepen hadden twee merels het met elkaar aan de stok. Buitelend kwamen ze uit de lucht vallen en vochten op leven en dood. Of één van de twee een lekker hapje weggegrist had of dat hij zelf een lekker hapje aan het worden was, was niet duidelijk. Dat het er hard aan toe ging wel. Na heftig gepik her en der wist het slachtoffer te ontkomen. Het slachtoffertje en wij hadden even buiten een torenvalk gerekend. Terwijl de merel vluchtte van zijn aanvaller werd hij in de vlucht nog even door een torenvalk aangevallen. De held wist van deze aanval ook te ontkomen. Ze vlogen uit ons zicht. Ik hoop dat het slachtoffer een ander pad heeft genomen want het zag er niet goed uit.
Z.O.Z. What’s up – Waht’s going on
Bijna een jaar verder en Covid-19 is nog steeds in ons midden. Klinkt misschien vreemd maar erg bezig ben ik er niet mee. We doen ons best om gezond te blijven, zien weinig mensen en ik doe de boodschappen in één keer om zo weinig mogelijk mensen tegen te komen. De kinderen, familie en vrienden zien we bijna niet. Met regelmaat zit er een flinke baaldag tussen omdat we zo graag anders zouden willen. Is de baaldag voorbij dan rommelen we maar verder en vermaken we ons wel.
Soms vraag ik me wel eens af komen we ooit nog van Covid-19 af? Maatregelen worden genomen, terug gedraaid en weer nieuwe maatregelen dienen zich aan. Corona zit ook niet stil en komt met mutanten opdraven die nog sneller verspreiden dan het oorspronkelijke virus. Af en toe denk ik wel eens ‘What’s going on’ We zijn wel in een hele slechte film terecht gekomen?
What’s Up – 4 Non Blondes
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
30 weken Photo Challenge (3) Jezelf
Satur9 bedacht een uitdagende Challenge. Dertig weken lang een foto inzenden volgens opdracht. Mocht je zin hebben mee te doen klik hier en doe mee aan deze uitdaging.
Week 3 is de opdracht: Jezelf
Tja, over deze opdracht moest ik wel even nadenken. Niet echt moeilijk maar ben ik bereid om mezelf prijs te geven?
En toen maakte de echtgenoot deze foto omdat moeke zat te prutsen met een friemel haakwerkje. Redelijk incognito en toch ook weer niet.
Vooruit dan maar, voor deze ene keer.
Kroondomein Het Loo
Het werd tijd voor een andere wandeling dan in en rondom ons eigen dorp. Niets mis mee maar verandering van spijs doet eten. Het werd het Kroondomein bij Paleis het Loo. Nee we zijn geen koffie wezen drinken in Apeldoorn, we hebben ons netjes gedragen.
Museum Paleis Het Loo wordt momenteel gerenoveerd en verbouwd waardoor de parkeerplaats tijdelijk niet toegankelijk is. Wij hebben de auto ergens in een wijk bij Het Loo geparkeerd wat niet aan te raden is. Bijna overal is er een parkeerverbod in de wijken rondom Het Loo waardoor het knap lastig is om een plekje te vinden. De parkeerplaats tegenover de Pijnboomlaan is wel open maar heeft beperkt ruimte dus wees er vroeg bij.
In/uitgang bij de stallen van Paleis het Loo 
Stallen Paleis Het Loo
De echtgenoot had een route uitgedacht om te wandelen maar daar weken we al snel vanaf. Zijn route ging voornamelijk over de grote paden maar er waren zoveel kleinere paadjes die achter heuveltjes verdwenen en daarom vroegen om ontdekt te worden. De heuveltjes verborgen een wir war van sprengen. Sprengen werden vroeger gegraven om watermolens of wasserijen van voldoende water te voorzien maar ook om tuinen en landschapstuinen te voorzien van water zodat er vijvers aangelegd en fonteinen geplaatst konden worden. Door al die sprengen is het een heel bijzonder bos geworden is.
Maar voordat we deze bospaadjes ontdekten kwamen we de Willemstempel tegen een van de vele bezienswaardigheden die het Kroondomein bezit. Hier is foto voor de fotochallenge bij Satur9’sphotochallenge Kader in Kader gemaakt.
Zigzaggend door het domein stonden ons nog veel meer verrassingen te wachten. We wandelden langs de Hoge Veldvijver, de Leeuwenbrug, Bijlandt rust, het paarden kerkhof en de ijskelder van het Loo.
Bijlandt rust 
Leeuwenbrug 
Hoge Veldvijver 
Eén van de leeuwen bij de brug 
Paarden kerkhof 
IJskelder
Op het paarden kerkhof liggen niet alleen paarden maar ook huisdieren van de Oranjes. De Leeuw vond ik nogal menselijke trekjes hebben. IJskelders werden bij veel landhuizen gebouwd. In de winter werd ijs gesneden en in de ijskelders bewaard zodat ze in de zomer gebruikt konden worden om voedsel te bewaren en misschien ook wel om vertrekken te koelen.
Vroeger was het bos/park verboden terrein voor publiek, gelukkig is dat verleden tijd. Zo krijg je een mooi inkijkje in het landleven van de Oranjes. Er zijn een aantal wandelroutes uitgezet die je langs de mooie plekjes van het Kroondomein leiden. Wij hebben nog lang nog niet alles gezien. Niet onwaarschijnlijk dat we nogmaals een wandeling gaan maken in het Kroondomein bij het Loo.
Tegenstellingen: Toen – Nu
Vanaf maart 2011 heeft Melodyk.nl al een foto-uitdaging.
Zij geeft iedere week een tegenstelling die je moet laten zien d.m.v. een foto.
De tegenstelling van deze week toen – nu
Wil je meer oplossingen bekijken klik dan HIER
Toen – Nu
Djaktief werd nieuwsgierig naar het oudje op de foto en zocht het voor me op. Klik hier. Had ik natuurlijk zelf kunnen doen maar hij staat hier al van voor het Wikipedia tijdperk en hoort gewoon bij de inboedel.
Zoals veel lezers wel weten heb ik jarenlang naailes aan huis gegeven en bezat ik divers naaimachines waarop de dames hun werkstukken konden naaien. Door die naailessen was mijn interesse in naaimachines wat groter dan gemiddeld. Het oude machientje is waarschijnlijk op een veiling gekocht. Toen ik hem zag staan had ik gelijk het gevoel, die moet ik hebben. Hij was niet goedkoop mede doordat bovenop de prijs een behoorlijk aantal veilingkosten komt. Ondanks dat alles is hij mee naar huis gegaan en staat nog steeds in onze huiskamer te pronken.
Z.O.Z. Chocolat
Spijtig maar de coronakilo’s lijken vat op me te krijgen. Te weinig bewegen en veel thuis zijn waar de koektrommel en het chocoladetrommeltje altijd gevuld zijn. Ondanks dat de dagen al lengen is het te kort licht om ‘s-avonds iets te doen. Geen tuin om te onderhouden, geen extra fietsrondje. Niets van dat alles. Na mijn blogrondje en wat kleine klusjes kruip ik de bank op en kijk of ik nog een leuke serie of film in mijn opgenomen programmalijst heb. Kopje koffie en bij deze film een enorme trek in chocolade.
Chocolat, een Feel good movie uit 2000. Een heerlijke film letterlijk en figuurlijk. Vianne Rocher zwerft met haar dochter Anouk de hele wereld over. Vianne bezit een bijzondere gave. Een gave die ze van haar moeder gekregen heeft en die haar drijft om over de wereld te zwerven. Vianne vestigt (voor zolang het duurt) zich in het Franse dorpje Lansquenet-sous-Tannes waar ze een chocolaterie opent. Door haar bijzondere gave, haar overheerlijke chocolade en vriendelijkheid veranderd het ingeslapen dorp waar ingesleten gewoonten en rollen onverwoestbaar lijken in een levendig en fijn dorp om te wonen. Een jaloerse echtgenoot denkt door brand te stichten alles weer terug te kunnen brengen naar de tijd van voor Vianne Rocher haar intrek in het dorp nam. De brand verwoest bijna de hele vloot van haar zigeunervriend Roux. Er vallen wonderwel geen doden en op het einde komt alles goed met Vianne, Anouk en Roux.
Chocolat is een verfilming van het gelijknamige boek van Joanne Harris.
