Veni, Veni Emmanuel – Kom, Kom Emmenuel is een erg oud advents- en kerstlied. De Latijnse tekst is in vele talen vertaald en wordt nog steeds vertaald en hertaald. De hymne komt waarschijnlijk al uit de 12e eeuw maar het vroegste bewijs van het bestaan komt uit de 17e eeuw. Veni, veni Emmanuel is een populair lied en is op You-Tube in vele uitvoeringen te beluisteren. Helaas ben ik me niet bewust geweest het ooit eerder gehoord te hebben maar….. ik heb het ontdekt en denk het niet meer te vergeten, daar is het veel te mooi voor.
Niet vergeten, de Kersttulband
Het kan nog. Morgen de krenten en rozijnen in de rum zetten en zaterdag bakken. Bij mij staat hij alweer achterin de koelkast. Het liefst 6 weken voor kerst moet hij voorbereid en gebakken worden waarna hij een paar weken in de koelkast mag logeren. Voor gebruik een dag op kamertemperatuur laten komen en er een mooie topping over gieten/maken. Steel de show met Engelse kersttulband
Z.O.Z. Zie ginds komt de stoomboot
Mooi dat Sinterklaas weer aangekomen in ons land. Aangemeerd aan de Diewertjeblokkade in Harderwijk. Coronaproef, mondkapjes op en snel naar het kasteel van Sinterklaas waar hij in quarantaine gaat. De Pieten zullen alleen cadeautjes gaan kopen maar ondanks alle coronaperikelen zorgen dat de pakketjes op tijd bij de kinderen zijn.
Hiep hiep hoera voor Sinterklaas en zijn hulpjes
Zie ginds komt de stoomboot – Haffner Menuette – W.A. Mozart
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
Z.O.Z. Edward Elgar – Nimrod
Woensdag 11 november was het weer Remembrance day in het Verenigd Koninkrijk en Gemene Best. Te vergelijken met de dodenherdenking zoals wij die hier kennen op 4 mei. Tijdens Remembrance day worden de slachtoffers van de 1e wereldoorlog en alle oorlogen en gewapende conflicten herdacht. De jaarlijkse plechtigheid die normaal gehouden wordt bij de Cenotaaf op Whithall in Londen kon dit jaar door Covid-19 helaas niet doorgaan. Een indrukwekkende herdenking waarbij kransen van poppy’s gelegd worden door de Koninklijke familie en hoogwaardigheidsbekleders vindt plaats de zondag die het dichts bij 11 nov is. Meestal zitten wij die zondags rond 11.00 uur bij de TV om de plechtigheid te zien maar dit jaar helaas niet. De plechtigheid had zondag 8 november plaats zullen vinden, eigenlijk ben ik te laat met mijn muziekkeuze maar herdenken kan en mag natuurlijk je altijd.
Tijdens die zondagse herdenking wordt altijd Nimrod van Edward Elgar ten gespeeld. In 2016 hebben we al de Nimrod uitvoering gezien en gehoord op Whithall in Londen. Het plechtige muziekstuk wordt op zoveel manieren vertolkt dat de muziekbibliotheek bijna onuitputtelijk is. Daarom gaan we nu luisteren naar een uitvoering met enkel zangers en zangeressen, geen enkel muziekinstrument speelt mee en geloof me je mist ze niet. Het filmpje is erg leuk om tijdens het luisteren te kijken. Eerst is het koor in vrijetijdskleding te zien terwijl ze aan het repeteren zijn en geleidelijk gaat het beeld over naar de officiële uitvoering. De dames en heren zien er dan ineens heel anders uit. Van heel normale soms zelfs een beetje saaie mensen transformeren ze naar een statig en imposant koor.
Edward Elgar – Lux Aeterna.
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
Fotouitdaging: Open – Dicht
Vanaf maart 2011 heeft Melodyk.nl al een foto-uitdaging.
Zij geeft iedere week een tegenstelling die je moet laten zien d.m.v. een foto.
De tegenstelling van deze week open – dicht
Wil je meer oplossingen bekijken klik dan HIER
Open – Dicht
Z.O.Z. Einsamkeit Du Qual der Hertzen
Ik voel de strop om mijn nek alweer langzaam aantrekken. Ervaringen uit de eerste corona periode opgedaan, weet ik dat deze lock-down mij op gaat breken. Het vermogen om mijzelf/onszelf te vermaken is perfect maar als het een opgelegde afzondering is wordt het ten lange leste toch wel deprimerende toestand. Dat het van bovenaf opgelegd is is niet mijn probleem. Ik kies er zelf voor om zo min mogelijk ‘vreemden’ te zien en te ontmoeten, we vormen tenslotte een risicogroep (hoewel ik dat liever niet toegeef)
Eenzaamheid is eeuwenoud probleem, Johann Philipp Krieger (1649 – 1725) schreef er al een aria over op tekst van Paul Thymich. In 2020 doet corona nog eens een schepje erbovenop en zorgt voor meer eenzaamheid dan ons lief is.
Misschien kan deze zwijmel wat verlichting brengen. Het Holland Baroque orkest heeft een paar authentieke instrumenten ingezet om de aria luister bij te zetten en als uit te baroktijd te laten klinken. Ik heb een tijdje moeten zoeken hoe de instrumenten heten maar ik denk de juiste namen gevonden te hebben. Luister tijdens de intro bijvoorbeeld naar de cornetto/zink wat een prachtige klank deze heeft. Hij wordt wel vaker bij barokmuziek gebruikt en iedere keer ben ik weer onder de indruk van zijn geluid.
Vervolgens maakt de nyckelharpa met zijn warme klank deel uit van het orkest. Hij lijkt op een viool maar is het eigenlijk ook weer niet maar wel een genot voor de oren. Dorothee Mields met haar fluweelzachte stem maakt het geheel compleet. Ik ben altijd onder de indruk van het schijnbare gemak waarmee ze de noten haalt/zingt. Ze is echt mijn favoriete sopraan.
Holland Baroque – Einsamkeit Du Qual der Hertzen
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
Z.O.Z. Cantus in memoriam Benjamin Britten
Aanstaande maandag 2 november is het weer Allerzielen, de dag waarop de zielen van de gestorvenen herdacht worden. Mensen die ons afgelopen jaar ontvallen zijn en allen die hen al voorgegaan zijn. Bij een dodenherdenking in de Rooms Katholieke kerk hoort een mis, een requiem. Vorige week hebben we een het Requiem van Fauré gehoord maar vandaag luisteren we naar een ander soort requiem.
Cantus in memoriam Benjamin Britten is ter gelegenheid van het overlijden van Benjamin Britten, een Engels componist geschreven. Arvo Pärt beschouwde het als een groot verlies en droeg zijn Cantus in Memoriam op aan Benjamin Britten. Een memoriam, een requiem, we kunnen het aan alle mensen die ons ontvallen zijn opdragen. Het cantus in memoriam is daarom veelvuldig gebruikt in films en reportages onder andere in de reportage/film Fahrenheit 9/11 over oorzaken en gebeurtenissen na afloop van de terroristische aanslagen van 2001, New York.
De Cantus begint met een (kerk)klok welke zacht op de achtergrond blijft luiden en als laatste wegstervende noot lang blijft naklinken. Seconden van stilte en bezinning. En deze muziek is als achtergrondmuziek gebruikt in de film Fahrenheit bij beelden van vallend puin uit de Twin Towers en zoals we weten was het niet alleen puin maar ook mensen die in paniek uit de torens sprongen omdat ze geen kant op konden.
Arvo Pärt heeft een bijzondere manier van componeren een heel eigen geluid maar hij vertelt met zijn composities veelal een verhaal. In dit geval een verhaal van verlies en verdriet.
Arvo Pärt – Cantus in memoriam Benjamin Britten
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
Z.O.Z. Klassieke top-400
Deze week lukte het me maar niet om een zwijmel te bedenken laat staan erover te schrijven. De woorden wilden maar niet uit mijn toetsenbord vloeien. Te veel afleiding? Zo op het oog leek er niets bijzonders aan de hand te zijn. Maar schijn bedriegt meestal en laat dat nu ook op deze week het geval geweest te zijn. Achteraf heb ik spijt niet gewaarschuwd te hebben. Wie wil nu niet zo’n zalige week vol muzikale afleiding beleven? De klassieke top-400 van NPO4.
Ik moet wel bekennen dat de nummers 400 t/m 300 niet altijd konden bekoren maar je hoort zo wel eens wat anders waarvan je later denkt, ach zo gek was het nu ook weer niet. Oude- en moderne componisten, filmmuziek de meest uiteenlopende klassiekers komen langs. De meeste componisten komen meerdere keren voor in de lijst maar halverwege de lijst kwam J.S. Bach om de hoek kijken en bleef ons de rest van de dagen begeleiden tot het einde van de top-400 lijst. Al jaren voert hij de lijst aan op nummer 1, ondanks pogingen om hem daar te verdrijven, het lukt (gelukkig) niet.
Wie tot mijn verbazing ook steeds opdook was Arvo Pärt. Ik had geen idee dat zoveel mensen liefhebber van Arvo Pärt zijn, een moderne klassiek componist met een bijzonder eigen geluid. Met een moeilijk woord noemen ze het zijn eigen tintinnabuli-stijl, in mijn eigen woorden een klokjes en bellen-stijl. Een levende legende die we evenals Bach tot in de eeuwigheid zullen blijven horen.
Wat zou ik nu van die 400 nummers willen laten horen? Niet de nummer 1, 2 of 3. Niet het Erbarme dich van J.S. Back, niet het requiem van Mozart en ook niet het Spiegel im Spiegel van Arvo Pärt maar de nummer 4, Messe de Requiem Op. 48 I Introit et Kyrie. Niet omdat de nummer 4 net niet op het podium staat want elk nummer dat in de top-400 staat heeft een podium gekregen. Soms met een verhaal van luisteraars vol van mooie herinneringen. Nee precies dit Requiem omdat ik het een beetje vergeten was. Bij de eerste noten dacht ik al oei stil, dat is lang geleden en zoals wel vaker heb ik weer ademloos zitten luisteren naar deze klassieker.
Neem wel de tijd voor dit Requiem want het is niet iets om even tijdens de poets of het tuinieren te beluisteren. Kopje koffie, stukjes speculaas, laat de muziek tot je door dringen, bedenk dat een Requiem een mis is voor de doden. Een mis voor alle doden met Allerzielen maar in sommige gevallen een persoonlijk Requiem. Met deze gedachte een Requiem beluisteren is de muziek beter te begrijpen en veel indringender.
Gabriel Fauré – Requiem Op 48 Compleet
Een heel fijn Zwijmel weekend
Voor meer Zwijmels op zaterdag kijk bij ‘t Pumpke
Fotouitdaging: Knap – Lelijk
Vanaf maart 2011 heeft Melodyk.nl al een foto-uitdaging.
Zij geeft iedere week een tegenstelling die je moet laten zien d.m.v. een foto.
De tegenstelling van deze week knap – lelijk
Wil je meer oplossingen bekijken klik dan HIER
Knap – Lelijk
Z.O.Z. Autumn Leaves
Onze vrijheid is weer ingeperkt. De boodschappen is nog het enige uitje wat we doen en dan vaak ieder naar een andere winkel. Soms, bij goed weer wat fietsen en wandelen en dat is het dan. Tenminste als er nog ruimte is in de bossen. Vorige week was het hier op de Veluwe belachelijk druk. Lang voordat de meute de natuur ontdekte liep ik al door de bossen en over de heide te struinen. Eerst met hond en later toen die er niet meer was alleen en weer wat later om voor de 4-daagse te trainen. Voor mij is het verschil duidelijk merkbaar. Veel te druk.
Ondanks paddenstoelen in maten en soorten en het vallen van de bladeren kan ik niet zoveel zin krijgen om in het weekend de natuur in te trekken. Op een door de weekse dag is het beter te doen maar ondanks dat nog redelijk druk.
Daarom gaan we er dit weekend maar een lazy weekend van maken. We blijven een poosje achter geraniums de lock-down tijd uitzitten. Als er maar geen gekke dingen gebeuren zoals de vorige keer gaan we dat redden. Mooi boek, lekker kopje koffie en fijne muziek. Wat mij betreft mag dit lied het hele weekend klinken en als ik moe van het lezen ben zal ik mijmerend naar buiten kijken met Autumn Leaves op de achtergrond. Ik ga het rustig aan doen en hoop over 4 weken van meer vrijheid te kunnen genieten.
