De derde schrijfuitdaging van Schaap Schrijft is ‘Vleugels’
De opdracht wordt om de 14 dagen op zaterdag gegeven.
De enige regel is schrijven of dichten over de opdracht met maximaal 150 woorden gebruiken. (exclusief titel)
Wil je meer verhalen lezen klik dan hier
Het huis van onze moeder wordt gerenoveerd door de Woningstichting. Zo goed als alles staat op zijn kop. Omdat ze dit niet alleen meer aankan helpen mijn zus(je) en ik haar met leegruimen, opruimen en de spulletjes weer terug zetten op zijn plaats. Naast ons eigen huishouden redderen we het huishouden van onze moeder. Ik fiets en vlieg als een dolle door ons dorp, vlieg trappen op en af. Zorg dat het thuis en bij haar zo gladjes mogelijk loopt. Ik herken het gevoel te vliegen, opgezweept door de adrenaline in mijn lijf blijf ik bezig, neem razendsnel beslissingen en handel erna. Net als meer dan 35 geleden toen ons gezin door gezondheidsredenen van onze oudste dochter in zwaar weer zat. Moeder vloog toen met ons mee en redderde haar huishouden en een stuk van dat van ons. Moeder lukt het niet meer maar heeft wel haar vleugels doorgegeven aan ons.
Wat lief!!!
Maar eh kijk je wel uit aub?
Adrenaline voorkomt niet dat je valt en iets breekt.
LikeLiked by 1 persoon
Klopt. Ging al een keer bijna mis. Even het hoofd erbij houden. Kan veel ellende voorkomen.
LikeLiked by 1 persoon
Precies… herontdekte ik ook 2 weken geleden hè
LikeLiked by 1 persoon
Ja, ook zo iets. Maar gewoon doorgaan.
LikeLiked by 1 persoon
Tuurlijk … kneuzingen genezen het snelst als je blijft bewegen.
LikeLiked by 1 persoon
Mooi verhaal en zo gaat het inderdaad…
LikeLiked by 1 persoon
Zo is het bij jou ook lang gegaan.
LikeLiked by 1 persoon
Ja klopt en heel herkenbaar dat als je het zo druk hebt dat je ook alle dingen sneller kan beslissen lijkt het wel…. succes er mee verder
LikeLiked by 1 persoon
Dank,je wel. Het is nog niet klaar maar het komt wel goed.
LikeLiked by 1 persoon
gevleugelde woorden over de liefde van een moeder voor haar kinderen en omgekeerd.
LikeLiked by 1 persoon
Mooi geschreven, dank je wel.
LikeLike
Schitterend hoe die vleugels worden doorgegeven wanneer het nodig is. Veel vliegplezier.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je wel. Met al dat vliegen is geduld hebben tot het af is wel wat lastig.
LikeLike
ha die AnneMarie
een prachtig schrijven over het vliegen zonder vleugels
ja mag dan wel denken dat je die krijgt als je het druk hebt hihi
maar het is al gezegd , jij hebt dit van je moeder en nu is het anders om , schitterend
nee mensen die een troep maken terwijl dat niet nodig is , snap ik ook niet
vandalen zijn het 😦
suc6 verder met al het werk , maar dan zit je moeder er ook weer nieuw en netjes bij
slaap wel groet
LikeLiked by 1 persoon
Zo zie ik het ook. Het knapt er al goed van op en straks is alles weer schoon en netjes. Hebben we dan voorlopig geen om kijken meer naar.
LikeLiked by 1 persoon
Zeer herkenbaar. Toch opletten met die adrenaline. Dit jaar werd ik er zowat ziek van. Heel veel zorg voor mijn moeder, teveel werk… Teveel adrenaline-stoten, tot zelfs ‘s nachts in mijn slaap… Gelukkig gaat het ondertussen beter.
LikeLiked by 1 persoon
Dat is goed te horen dat het beter met je gaat. Ja daar is het iid oppassen voor. Herken het wel, maar ze is nog redelijk gezond dat scheelt wel. Daar hebben we gelukkig geen zorgen over.
LikeLiked by 1 persoon
Mijn moeder overleed anderhalf jaar geleden. Ze heeft ook heel veel voor ons gedaan vroeger, op het laatst ging het niet meer. Toen hebben we ook het maximum gedaan om het haar zo gemakkelijk mogelijk te maken. Ik heb met plezier die vleugels aan mijn lijf gebonden, en zou dit meteen terug doen mocht ze daardoor terug in ons midden komen.
LikeLiked by 1 persoon
Soms gaat het niet vanzelf. Ze heeft een sterke eigen wil (gelukkig) maar we komen er altijd uit het loopt als een trein verder. Ze is nog redelijk gezond dus ik hoop haar nog lang bij te kunnen staan. Ze heeft ons ook jaren geholpen.
LikeLike
Mooi omschreven van de vleugels.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je. Jij weet ook goed wat vliegen met vleugels is.
LikeLike
Jullie zijn prachtige mensen, jij en je zus, wat je voor je moeder doet. Je hebt een prachtig persoonlijk stukje geschreven. Voorzichtig en succes met het redderen. Ik ga je verhaal linken in de post.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je wel. Ja ik moet wel iets voorzichtig zijn. Soms vlieg ik iets te hoog.
LikeLiked by 1 persoon
mogge AnneMarie
nee zo mooi als de opnamen in de pps zullen we het niet treffen 🙂
ook ik ben net klaar met een plannetje voor morgen , ik wil weer eens naar zee , maar niet alleen zee , dus ik wandel een eind door het AWD en dan langs get strand naar station van Zandvoort 🙂
voor nu een fijne vrijdag groet
LikeLike
Wel oppassen dat je niet teveel hooi op de vork neemt hoor.
LikeLiked by 1 persoon
Dat gevaar kan er wel inzitten ja. Dan fluit m’n man me wel terug.
LikeLike
Wat een mooi geheel veel succes met alles.
LikeLiked by 1 persoon
Dank je. Nog even door bikkelen en dan zit ze er weer mooi bij.
LikeLike
Natuurlijk nemen je vleugels je op om te helpen waar nodig. Ik zou er wat voor over hebben als ik mijn moedertje nog eens zo zou kunnen helpen… Maar zoals zij voor ons zorgde, zorgden wij in haar laatste jaren voor haar! Mooie bijdrage!
LikeLiked by 1 persoon
Ben me daar ook zeer van bewust. Met de renovatie wringt het zo af en toe wel maar dat gaat weer over. Ik ben blij het voor haar te kunnen doen.
LikeLiked by 1 persoon
Top!
LikeLiked by 1 persoon
Wat fijn voor je moeder dat ze op haar dochters kan rekenen. En heel fijn dat zij zich er niet schuldig over hoeft te voelen omdat jullie ook haar hulp van vroeger erbij halen. Ik weer uit eigen ervaring dat juist dat heel fijn is en minder schuldgevoel geeft.
LikeLiked by 1 persoon
Mooi dat je dat zo zegt. Het voelt voor mij ook totaal niet als een verplichting. De drive om het voor haar te willen doen is zo groot dat het zo totaal niet voelt. Het moet gewoon gedaan worden en zij kan het niet meer. Dan doen wij het toch. Moet er wel bij vertellen dat ik niet meer hoef te werken en mijn zuster wel. Is nog wel een klei n verschil, maar dan doe ik gewoon wat meer.
LikeLike
Mijn dochter werkt nog én heeft een omadag en dus voelde ik me flink schuldig toen zij hier vorig jaar de boel even over moest nemen, Ik vond het fijn dat ze toen liet merken ze blij was iets terug te kunnen doen.
LikeLiked by 1 persoon
Ik denk dat de meesten graag iets terug doen voor hun ouders. Jouw dochter gelukkig ook iig.
LikeLike