Trainings- update

Published on door AnneMarie

De eerste wandeltocht van 30 km. zit er weer op. Een aantal zaterdagen hebben we 20 km. gewandeld maar dan moet het er eens van komen om meer dan 20 km. te lopen.
Ieder jaar is het weer een spannend als we 30 km. lang gaan wandelen.
Niet in slaap kunnen komen, gevolgd door een onrustige nacht. Ieder uur ongeveer op de klok kijken of je er al uit moet. Wie kent het niet van de vakanties.
Blaren of pijntjes bij een tocht van 20 km. loop je wel uit maar bij 30 km. wandelen wordt het toch iets anders. Iets pittiger.
Tien kilometer meer lopen betekent 2 uur langer in de benen zijn. Logisch dat de twijfel toeslaat zo’n eerste keer.
Vragen en nog eens vragen, ze spoken maar door je hoofd. Wat gaan de benen doen, wat gaan m’n voeten doen, wat gaan de knieën doen en in mijn geval zal m’n rug zich koest houden? Ik vind het ieder jaar weer spannend.

Dit keer was het dubbel spannend want dochterlief liep ook mee en voor haar waren het eerste 30 km. die ze ooit achter elkaar zou gaan lopen.
Wees gerust we zijn er beiden glansrijk doorheen gekomen.

Om 6.30 uur vertrokken we van huis. Koffie mee, brood mee want veel horeca zouden we niet tegen komen onderweg. Koffie kan ik zo’n zin in hebben ‘s-morgens zodat die maar mee moest in een klein thermoskannetje. Ja we sjouwen soms wat af.
Toen we vertrokken was nog behoorlijk donker, zo donker zelfs dat ik bang was in het donker het bos in te moeten maar het viel mee. Voordat we het bos bereikten begon het gelukkig te schemeren en dan wordt het al snel licht genoeg om door het bos te gaan.

Waarom dan vroeg zo vertrekken? Ten eerste omdat 30 km. minimaal 6 uur actief wandelen betekent, plus de pauzes die je echt nodig hebt en we wilden voor zover dat kon op tijd thuis zijn.
De volgende reden om vroeg te vertrekken was omdat ik onderweg wild wilde zien. Bij schemerlicht ‘s-morgens of ‘s-avonds heb je daar de meeste kans op.

Gelukkig zijn we niet voor niets vroeg opgestaan, we hebben wild gezien.
Twee reeën die over staken. Jammer dat ze niet even stil bleven staan zodat ik een foto kon maken, ze waren te vlug. Het volgende wild wat we zagen was een grote stier, hij stond rustig te grazen op een weide. Geen foto van gemaakt want zo spannend was het nou ook weer niet, daar in de verte.

Om 10.30 uur zijn we een van der Valk hotel binnen gevallen om koffie te drinken. We mochten plaats nemen in het restaurant waar ontbeten werd. Rare gewaarwording, gelukkig vonden we een plekje vinden waar we niet zo op vielen in onze wandelkleding. De kop koffie met gebak smaakte prima.

Het zonnetje kwam laat in de ochtend pas door de wolken piepen maar erg fanatiek geschenen heeft hij niet. Prima wandelweer maar een mooie heldere dag met veel zon werd het niet, het bleef lang kil.
Halverwege hebben we een bankje opgezocht om het laatste restje van de inmiddels bijna koude koffie te drinken. Het laatste broodje werd verorberd en weer in de benen voor de laatste kilometers.
Rond 14.30 uur zat het erop en waren we weer thuis. Moe en een beetje trots op onszelf. We hadden het geflikt. De eerste 30 kilometertocht zat in de pocket.

34 reacties op ‘Trainings- update’

    1. Na gedane arbeid zit het ‘s-avonds zo heerlijk op de bank. Ik zit nooit fijner dan wanneer ik zo’n lange tocht heb gemaakt.
      Die foto vond ik ook wel mooi. Was nog een aardig gepuzzel om hem zo te krijgen.

      Like

      Beantwoorden

  3. ha die AnneMarie
    grote klasse van moeder en dochter , petje af 🙂
    ja je neemt aardig wat mee op wandeling , maar ik zeg dan maar zo , beter mee als om verlegen
    mooie foto’s , al is het niet van wild , daar heb je dan weer geluk voor nodig

    fijne avond groet

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

  8. Ik vind je echt geweldig dat je met dochter mee loopt. Ik doe het niet na. Kan mijn knie niet aan. Ik moet dan helemaal ingetapt worden. Jullie hebben genoten. Wat fijn dat jullie lekker kon praten met de elkaar. Je foto’s is zeker prachtig om te zien.

    Liked by 1 persoon

    Beantwoorden

    1. Is het ook wel hoor. We hadden allebei onze oortjes meegenomen en de laatste 5 kilometer hebben we ieder onze eigen muziek geluisterd. Maar ook dat geeft weer een soort van saamhorigheid.

      Like

      Beantwoorden

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

Gravatar
WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. ( Log uit /  Bijwerken )

Google photo

Je reageert onder je Google account. ( Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. ( Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. ( Log uit /  Bijwerken )

Annuleren

Verbinden met %s