Voor ons stond een flinke kudde Spaanse runderen. Links en rechts van het pad waar wij overheen moesten. Koeien met jongen en in hun kielzog een paar flinke stieren die ons aan stonden te loeren alsof ze in overweging aan het nemen waren al dan niet tot de aanval over te gaan. Stierenkoppen zo groot als een skippybal met priemende horens er op. Doodeng.
Nee ze kwamen niet op ons af. Ze gingen verder met grazen. Keken weer op naar ons en sloegen wild met hun voorpoten door het zand waardoor het zand over hun ruggen vloog.
Wat een woeste bullen waren dat zeg en wij moesten echt over dat pad langs die woestelingen. Terug was ook geen optie.
Een van de bullen stapte het pad over en voegde zich bij de dames en hun kroost maar de ander bleef staan waar hij stond en wild met zijn poten door het zand slaan. Af en toe slaakte hij nog een brul waarvan wij flink de zenuwen kregen.
Ik wist dat het pad waar we in moesten opzij van hem was. Dat konden we ook bereiken door achter hem langs over het veld te lopen. Maar niet ver achter hem stonden ook een aantal koeien. Daar moesten we dan ongezien tussendoor zien te komen.
In een fractie van een seconde besloot ik achter hem langs te gaan en gebaarde mijn wandelmaatje met me mee te komen.
Over graspollen, door kuilen, om de drollen heen en loerend naar al dat gespuis om ons heen zochten we onze weg.
Ik fluisterde nog even achteruit dat ze voorzichtig moest zijn met al die hobbels en kuilen, we kunnen ons geen blessure veroorloven zo vlak voor de 4-daagse. Stappend en hinkend bereikten we het pad waar we wezen moesten en waren we verlost van al de koeien en bullen die ons de weg versperden.
Met een zucht van verlichting zetten we onze tocht voort. Wat een opluchting. Daar waren we goed vanaf gekomen. Door al die spanning was ik even vergeten dat ik plassen moest maar toen we uit de gevarenzone waren kon ik het onmogelijk nog langer ophouden. Een boom, een bosje, een struik, waar kon ik even gaan zitten. Niet hier dus, en klein eindje verder stonden een groepje bomen en struiken, daar zou het kunnen maar dan moesten we nog wel zo’n 50 mtr. verder lopen. 50 mtr. en ik moest zo vreselijk nodig. Ik redde het op het nippertje.
Een paar kilometer verder kwamen we het volgende obstakel tegen. Een kudde wilde paarden. Gelukkig stonden deze vrij rustig te grazen. Ze hadden geen veulens bij zich waardoor we lucht voor hen waren en zonder problemen langs ze heen konden lopen.
Op naar het eerste restaurant waarvan we vermoedden dat het nog dicht zou zitten. Te vroeg. Lopend over de parkeerplaats en rond snuffelend op het erf vonden we een paar op stal staande picknicktafels. Daar konden we wel gaan zitten om onze verhitte hoofden en voeten rust te geven. Hè hè, even uitblazen van alle belevenissen en emoties. We waren weer veilig. Hongerig geworden van de hachelijke onderneming verorberden we onze bollen met kaas en dronken gulzig uit onze waterflessen. De spanning was er duidelijk van af.
Graag hadden we een kop koffie bij onze bollen gehad maar we waren te vroeg. Het volgende restaurant zou zeker open zijn. Niet veel verder lopen, een kilometer of 3.
Voordat we dan weer een restaurant tegen zouden komen waren we al 20 km. onderweg en dat duurde ons veel te lang. De volgende stop zou 3 km. verder zijn.
Denk nu niet dat de rest van de wandeling saai was.
We liepen zo het volgende avontuur weer in.
Lezen wat we vorige keer tegen kwamen? Klik op Een verre van ontspannen tocht (dl.1)
Brrrrr, stieren, ik ben ook geen fan.
Wij hebben dat in Nederland ook meegemaakt op een fietstocht, ik was echt op mijn ongemak, maar redeneerde dat ze wel niet zo gevaarlijk zouden zijn als er een fietspad doorheen hun weide slingert?
En…. het is ons gelukt, ik ben er nog, anders las je dit niet 🙂
LikeGeliked door 1 persoon
Gelukkig, je bent er nog. Heb ik ook wel aan gedacht dat ze niet zo wild zullen zijn maar we vonden het toch best eng.
LikeGeliked door 1 persoon
Dat zijn flink uit de kluiten gewassen meiden en jongens hoor, ik zou er niet te dicht bij komen.
LikeGeliked door 1 persoon
Deze waren best eng.
LikeLike
prachtig AnneMarie
zijn mooie exemplaren van koeien en stieren
al weet ik dat op zo’n moment van ontmoeting jullie er anders over dachten
ik zelf noem deze momenten , de krenten in de pap tijdens een wandeling
je nam de juiste beslissingen
fijne avond groet
LikeGeliked door 1 persoon
Heb je goed gezien, de krenten uit de pap. Het was een hele bijzonder wandeling en hij was nog lang niet voorbij. Er kwam nog meer.
LikeGeliked door 1 persoon
ik kijk er naar uit
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n stier die in de grond hakt met zijn voorpoot en stof opwerpt, wat een machtig gezicht is dat! Daar zou ik ook voor terugschrikken. Maar je moet door en je hebt het goed opgelost. Ik ben benieuwd naar het volgende avontuur.
LikeGeliked door 1 persoon
Doodeng vonden wij het. Ik heb ontzag voor deze dieren, wild of niet.
LikeGeliked door 2 people
Amai ik zou bang zijn… mag er niet aan denken.
LikeGeliked door 1 persoon
Waren wij ook hoor. Brrr. Maar het liep goed af
LikeGeliked door 1 persoon
ja hoor ik ga weer op ontdekkingsreis hihi en het geeft schoolreisje kriebels 🙂
zal m’n best doen om de wandelingen in beeld te krijgen , kunnen jullie digitaal mee wandelen
slaap wel groet
LikeGeliked door 1 persoon
Veel plezier en slaap lekker als het lukt tenminste
LikeGeliked door 1 persoon
Paarden zijn meer gewend aan mensen, daar durf ik wel langs, maar ik zou me precies zo gevoeld hebben als jij in zo’n kudde
LikeGeliked door 1 persoon
Zo dicht heb ik nog nooit langs ze heen gelopen. Brrr.
LikeGeliked door 1 persoon
Je denkt altijd wel, dat ze mensen gewend zijn, als er een wandelroute door hun weiland loopt, maar je weet nooit hoe ze reageren. Ik herken het opgeluchte gevoel, dat je hebt, als je er weer veilig langs gelopen bent.
LikeGeliked door 1 persoon
Je weet het nooit. Zelfs koeien van de boerdrij kunnen ineens gekke dingen met mensen uithalen. Het gebeurd niet vaak maar soms gaan ze los en dan heb je wel een probleem. Wij waren blij er voorbij te zijn.
LikeLike
PFFFF. Gelukkig goed afgelopen, maar oh wat kan ik me een versnelde hartslag voorstellen. En met jonkies in de buurt is het altijd oppassen geblazen.
LikeGeliked door 1 persoon
We schrokken er echt van. Je weet maar nooit.
LikeLike
Zo daar ben je goed weggekomen, zou niks voor mij zijn….had lekker terug gegaan.
LikeGeliked door 1 persoon
Met de fiets gaat dat wel iets makkelijker dan wandelend terug gaan. Maar het is goed gegaan en ik weet ook niet of ik weer zo snel daar weer naartoe zal wandelen.
LikeLike
Dat is natuurlijk zo. Nee ik zou die dingen ook niet opzoeken een kwade stier heb ze wel gezien hoor hebben ongekende krachten.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij kent het. Er zijn mensen die daar nogal lichtzinnig over doen. Ik heb echt ontzag voor deze dieren hoor. Pffft.
LikeGeliked door 1 persoon
Heb ze door de sloot zien komen….bij mijn ouders door de tuin zien draven dan pas je wel op hoor. Ben niet zo gauw bang maar een boze stier…..nee.
LikeGeliked door 1 persoon
Jij kent het. Er zijn mensen die daar nogal lichtzinnig over doen. Ik heb echt ontzag voor deze dieren hoor. Pffft.
LikeLike
Brrr, ik kan me voorstellen dat je het eng vond. Je weet toch maar nooit…
LikeLike
Tja , het zijn in principe kwaadaardige dieren maar oke, ze hóeven ook niet kwaad te zijn om je voet in de vernieling te trappen als ze er per ongeluk op gaan staan;-) Wij stonden ooit ook voor de keuze tussen zo’n kudde door of omkeren, an kies ik toch voor omkeren als dat kan!
LikeGeliked door 1 persoon
Precies. Het zijn zulke trote beesten. In de verdrukking komen en je hebt niets te vertellen meer.
LikeLike
Precies, voor de breuk in je voet maakt het niet uit of het per ongeluk of expres gebeurde;-)Normaal al beroerd genoeg maar zo kort voor de vierdaagse al helemaal balen.
LikeGeliked door 1 persoon
Het is goed gegaan.
😉😉
LikeLike
Wat een verhaal zeg.. daar zit je toch ook niet op te wachten. Gelukkig is het allemaal goed afgelopen!
LikeGeliked door 1 persoon
We schrokken ook flink toen we ze zagen staan.
LikeGeliked door 1 persoon
Mooi verhaal wat je zoal bij een mooie wandeling door de natuur op je weg kan krijgen, nou loop ik liever achter een stier of koe langs dan een paard, maar die stonden gelukkig rustig te grazen…
LikeGeliked door 1 persoon
Daar hadden we geen last van nee. Dat zie je snel genoeg maar die spaanse runderen waren te indrukwekkend.
LikeLike
Wat een belevenissen… en ja ach die calorieën van die bollen loop je snel weer weg 😉
LikeGeliked door 1 persoon
Dat gaat snel. Je bent zo weer aan de volgend hap toe.
LikeLike
wat een eng verhaal
ik zou een ommetje gemaakt hebben
van paarden moet je normaal gezien geen schrik hebben
maar zeker weet je het nooit
groeten
LikeGeliked door 1 persoon
Zo’n ommetje wordt dan erg groot in het bos. Dat was de twijfel. Wat nu
LikeLike
Toch jammer van die soldaten…
LikeGeliked door 1 persoon
😉😉😉
LikeLike
Ben niet snel bang van runderen, maar ik heb ze dan ook nooit boos gezien. Wel ervaring met een volle blaas middenin het bos. Pfff goed afgelopen.
LikeLike
Die stier stond maar met z’n poot te krabben door het zand. Stak toen eindelijk over maar was er nog een waar we langs moesten. Niet echt ons ding. Plassen pfffft dat komt ook steeds terug, bij mij wel tenminste.
LikeLike